مكان ديوار يا بارو يا حصار قديمي ري از نظر قدمت همزمان با بابل و نينوا ميباشد با قدمتي در حدود هفت هزار ساله . خود منطقه ري از نظر اهميت از شهرهاي بزرگ دوران مادها و از شهرهاي پرارزش اشكانيان بوده و از نظر عظمت در سده هاي نخستين حمله اعراب وحشي به ايران , از مهمترين مناطق ايران زمين به شمار مي آمده و در دوره هاي مختلف پايتخت كشور ايران بوده است . اين قسمت باقي مانده , بقاياي ديواره شمالي حصار ري بوده . قسمت هاي شرقي اين ديوار بطور كلي از بين رفته و تنها قسمت باقي مانده بر بالاي صخره اي بر فراز چشمه علي باقي مانده . تصاويري كه ميبينيد بخشي از باروي گرداگرد شهري بزرگ و تپه اي هفت هزارساله با چشمه اي سحرانگيز است . اين بارو ، چشمه و تپه باستاني خاستگاه تاريخ اند و شاهدان ساكت و خاموش بر آنچه بر اين شهر و مردمش گذشته است . در سپيده دم تاريخ، فرزندان فروتيش پادشاه ماد كه رانده داريوش كبير بودند در پاي اين بارو پناه گرفته و شهر راگا ناميده شد. سلوكيان و اشكانيان در پناه اين بارو امنيت يافتند و ري را پايتخت بهاره خود كردند. بزرگترين خاندان اشكاني نام خود را بر چشمه و رود آن نهاده و آنرا سورنا ناميدند . نام سرسلسله خويش ، ارشك را بر شهر نهاده آنرا ارشكيه خواندند. در دوران ساسانيان شهر رونق يافت و باروي عظيم آن شكوه دو چندان گرفت . در دوران حمله اعراب وحشي به ايران , شهر ري رونقي دو چندان گرفت و محل اختفاقي فراريان عرب شد و نهر سورنا به چشمه علي و شهر ري به عروس شهرها ناميده شدند . مردم ري به ياري ابومسلم خراساني شتافتندتا طومار زندگي امويان را در هم پيچند . در دوران علويان، سامانيان و ديالمه مردم اين شهر بجرم حمايت از شيعه بارها قتل عام شدند و در خدمت ترويج علم و دانش ، بزرگاني همچون زكرياي رازي، امام فخررازي و صدها نابغه ديگر را تقديم جامعه بشري كردند . از همين محله كه امروز چشمه علي مي نامند، با چهارصد شتر كتابخانه صاحب ابن عباد را به قلمرو وزارت آن دانشي مرد حمل ميكردند . ابوعلي سينا در دوران اقامتش در ري در پناه همين بارو و چشمه آن مقدمات نوشتن كتاب شفا و قانون را فراهم كرد . مردم ري در پناه اين بارو در مقابل ستم محمود غزنوي، تركان غز و سلجوق ايستادند و پايمرديها كردند . در پناه همين بارو و براي دفاع از دين و ملك و ملت مقابل چنگيز و ايلغار مغول ايستادند و بنا بر نوشته تاريخ هفتصد هزار كشته بر جاي گذاشتند و تسليم نشدند . خون، مرگ، آتش و ويراني همه جا را فرا گرفته و باروي شهر غرق در اندوه پاره پاره شد و ديگر هرگز تاب و توان قد برافراشتن نيافت و امروزه جز ويرانه اي از آن باقي نمانده ..